Zamknij
Pobierz
DUROPLASTY: zastosowanie wypełniaczy mineralnych i włókna szklanego oraz odpowiedni dobór żywicy acetalowej daje produkt o doskonałej wytrzymałości mechanicznej i odporności na uderzenia.
TECHNOPOLIMERY: bogaty wybór podstawowych polimerów i możliwość łączenia ich ze wzmacniającymi dodatkami, daje szeroki zakres wytrzymałości mechanicznych, odporności na uderzenia, odkształcenia i zmęczenie materiału.
Właściwości mechaniczne odlewanych komponentów z tworzywa mogą się znacznie różnić zależnie od kształtu i poziomu technologicznego procesu produkcji. Z tego powodu, zamiast umieszczania tabel zawierających dokładne dane wytrzymałości mechanicznej różnych typów materiału, ELESA+GANTER zdecydowała się informować projektantów o siłach które, w większości przypadków, mogą powodować zniszczenie materiału. Dla większości produktów wartości wytrzymałości mechanicznej wykazane w katalogu są obciążeniami niszczącymi.
Dla niektórych produktów, gdzie deformacja jest niebezpieczna, stosowane są dwie wartości:
- maksymalne obciążenie robocze poniżej którego deformacja NIE wpływa na pracę elementu;
- load at breakage in accordance with the concepts outlined above.
W takich przypadkach, „maksymalne obciążenia robocze” są wartościami zapewniającymi właściwe działanie, a „obciążenia niszczące” mogą być użyte do testów bezpieczeństwa.
Aby ułatwić projektantom wyznaczenie współczynników bezpieczeństwa (zgodnie z typem aplikacji) przy wyznaczaniu wartości obciążeń wzięto pod uwagę zarówno obciążenia stałe (np. przekazywanie momentu obrotowego w przypadku kół ręcznych i wytrzymałość na rozciąganie rękojeści) jak i przypadkowe (np. zderzenie z elementem).
Wszystkie zamieszczone wartości wytrzymałościowe zostały uzyskane podczas testów przeprowadzonych w laboratoriach ELESA+GANTER, przy kontrolowanej temperaturze i wilgotności powietrza (23ºC – wilgotność względna 50%), przy pewnych warunkach pracy i stosując obciążenie statyczne w określonym czasie.
Projektant musi więc założyć adekwatne do warunków pracy współczynniki bezpieczeństwa (wibracje, obciążenia dynamiczne, wysokie temperatury pracy). Projektant jest w ten sposób odpowiedzialny za właściwe dobranie elementów.
Dla określonych tworzyw termoplastycznych, których charakterystyki zmieniają się znacznie wraz z zawartością wchłoniętej wilgoci (patrz paragraf 1.5), testy udarnościowe przeprowadzano na próbkach przygotowanych zgodnie z ASTM-D 570 tak, że zawartość wody odpowiada równowadze przy temperaturze otoczenia 23°C i wilgotności względnej 50%.
- Nośność elementów poziomujących (naprężenia robocze)
Element poziomujący (stopa) jest składany i mocowany w urządzeniu testowym. Jest wtedy poddawany siłom ściskającym o powtarzalnych i wzrastających wartościach aż do zniszczenia lub całkowitego zniekształcenia.
- Wytrzymałość na skręcanie (naprężenia robocze)
Do badania użyto specjalny elektroniczny dynamometr, który przykładał narastający moment skręcający do kółka jak pokazano na rysunku. Układ dynamometryczny jest pokazany w tradycyjny sposób, w celu łatwego zrozumienia. Uzyskane w czasie prób wartości średnie, wyspecyfikowane osobno dla każdego modelu, umieszczono w tabelach jako C [Nm].
- Odporność na uderzenia (udarność)
Do badana użyto specjalnego oprzyrządowania, pokazanego na rysunku.
Średnie wartości niszczące L [J], wyznaczone dla każdego modelu zostały umieszczone w tabelach. W testach odważnik w kształcie walca z zaokrąglonym czołem o masie 0.680 kg (6.7 N) był spuszczany swobodnie na obrzeże kółka (w każdej kolejnej próbie wysokość opadania była zwiększana o 0.1 m).
- Wytrzymałość na rozciąganie uchwytów (naprężenia robocze)
Test ten polega na zamocowaniu uchwytu na elektronicznym dynamometrze i zastosowaniu dwóch typów sił:- Prostopadła do osi zamocowanych śrub (F1): w tym przypadku siła jest połączeniem ciągnięcia i zginania;
- Równoległa do osi zamocowanych śrub (F2).
Obciążenie wywołane przez elektroniczny dynamometr wzrasta stopniowo, aż do osiągnięcia deformacji elementu w zakresie 20mm/min.
