2.1 Obudowa skrętna

Obudowa skrętna w czasie zmiany kierunku obraca się wokół własnej (pionowej) osi. Oś koła jest niezależna od osi obudowy, co ułatwia manewrowanie sprzętem. „Manewrowość” oznacza łatwość z jaką sprzęt zmienia kierunek, a „kierunkowość” odnosi się do łatwości sprzętu do utrzymywania danego kierunku. Ograniczenie tych właściwości może nastąpić na skutek zbyt gwałtownej zmiany kierunku ruchu co owocuje „ślizganiem się” koła. Obudowy skrętne mogą być wyposażone w blokadę. Obudowy skrętne składają się z płyty montażowej, widelca, pierścienia łożyskowego, głowicy skrętnej, tulei osiowej i w razie potrzeby, uszczelki przeciwpyłowej.

• Płyta montażowa

Płyta montażowa służy do łączenia obudowy do sprzętu (4 otwory montażowe).

• Widelec

Widelec to element o charakterystycznym kształcie odwróconej litery „U”. Otwory wywiercone u dołu mieszczą oś koła, a głowica skrętna jest zamocowana u góry.

• Pierścień łożyskowy

Pierścień łożyskowy jest częścią układu łożyskowania głowicy skrętnej.
Pełni też funkcję osłony przed uderzeniami czy zabrudzeniami.

• Głowica skrętna

Głowica skrętna pozwala na obrót płyty montażowej na widelcu. Składa się z kul umieszczonych w pierścieniu łożyskowym (między płytą a widelcem), przesmarowanych w celu ochrony przed brudem, płynami i innymi agresywnymi czynnikami. Obciążenie obudowy skrętnej zależy od zastosowanego typu głowicy skrętnej.

• Tuleja osiowa

Tuleja osiowa łączy płytę montażową z pierścieniem łożyskowym. Dzięki niemu płyta i łożysko tworzą jeden element, a widelec może obracać się wokół własnej osi. Tuleja może:

• być zamocowana w płycie poprzez wciśnięcie i zanitowanie po założeniu pozostałych części;
• być wciśnięta w płytę na gorąco i zblokowana nakrętką;
• składać się ze śruby i nakrętki.

• Uszczelka przeciwpyłowa

Uszczelka chroni zestaw obrotowy przed kurzem oraz innymi związkami o średniej i dużej ziarnistości.